Contus Terzo appuntamento con le riflessioni in limba della scrittrice di San Basilio

 Arramaduras de froris e fueddus in is bias 

I n sa própiu dì chi in Casteddu si cumentzat a cuncordai a Sant'Efis po sa festa manna sua, un'àtera Di manna e nodia spraxit isperas e dudas in s'àiri ancà s'intendint is acàpius fungudus intre s'una e s'àtera. Comente duxentusundixi annus fait: bintotu de Abrili, dì de s'aciapa.
In s'adóbiu apariciau de sa Fondatzioni Sardìnia in su Palatzu de su Guvernu (palazzo Regio) is fueddus de sa Presidenti de su Comitadu pro Sa Die, sa “Sarda Mater” Nereide Rudas sonant che pregadoria: libbertadi, caminu, identidadi. Su primu de custus fueddus, po sa primu borta agatau sculpiu in caràtiris cuneiformis de sa scritura sumera in una tauledda de tremila annus fait, si scabbullit tretu in cust'aposentu mannu ancà po su Populu sardu de sèmpiri pagu at sonau. In sa limba sumera si narat amargi e bolit nai, impari a libbertadi, torrai a sa Mama. Ma cali est, impari a sa mama de donniunu de nosu, s'àtera, sa primu Mama a sa cali depeus dónnia sustentu e stima funguda? Pintaus in unu muru de Casteddu àterus fueddus sonant aici sa libbertadi de sa mama est sa mama de dónnia libbertadi . In sa Die chi sa Genti sarda est pinnigada po afestai sa Terra-Mama sua custus fueddus arretumbant in su coru.
Ma su caminu no est lébiu e candu, sempri in su matessi aposentu mannu de su Palatzu de su Guvernu, noi assótzius de noi artis diferentis de su càntidu e de sa poesia improvisada ndi faint unu sceti, Coordinamentu de is Artes Populares de Sardigna podit pàrriri chi Efis cumentzit primu sa festa sua e sigat a fàiri miràculus, ma de cussus mannus comente cussu de candu is Sardus iant bintu is Francesus po meritu sû. Noi assótzius comenti noi furiant is Musas, narat Pàulu Zedda, ùnicu contzilleri regionali in sa mesa de cust'àdóbiu e, castiendusì in giru, si parit ùnicu in totu e po totu. Presentis su Cumunu de Casteddu cun su sìndigu Màssimu Zedda, sa Provìntzia de Casteddu cun su comissàriu, ma su presidenti de sa Regioni nostra no ddoi est e mancu su Gonfaloni.
Ma in sa Catedrali sa genti pregat su Deus de totus e, a sa preséntzia de su pìscamu Arrigo Miglio, don Màriu Cugusi sighit che a sèmpiri a donai siguràntzias de fidi, de Vangéliu, de aguantu. Narat ca po sa primu borta podit fueddai in custu logu sagrau cun sa limba imparada de su babbu e de sa mama e unu titifrius si spraxit deapetotu chi parit giai giai de ddu pòdiri tocai. Aici comente s'emotzioni de is pipius pesendu in sa limba de is babbus pregadorias a celu. E cali, si no cussas de is pitzinnus, funt is pregadorias prus aggradéssias a Deus?
Fra unas cantu dîs arramaduras de froris e fueddus ant a prèniri is bias ancà at a passai su Santu nostru gherreri. Donniunu dd'at a abetai cun una spera arréscia in su coru e una bellesa de ndi boddiri e ingòlliri ancà su tempus at a cumandai: Protetori poderosu/de Sardigna speziali/liberanosì de mali/Efis màrtiri gloriosu….de Casteddu apassionau/ sempri sias Defensori/sighei a èssiri intercessori/Efis Màrtiri sagrau . Custu càntidu dd'at a acumpangiai e sighiri in dónnia passu. Su nòmini benit de su latinu gàudium e su fueddu gociu arribbau a innoi po mesu de Catalanus e Castiglianus tenit una mesura de otu síllabbas: po cussu si narat otonàriu. Cun su própiu metru Paulicu Mossa scrîat poesias de amori e Franciscu Ignazio Mannu Procurade 'e moderare/barones sa tirannia .
In otu si cantant is gocius po Efis, in otu si cantant cantzonis de amori, in otu si cantant cantzonis po sa libbertadi. No at èssiri chi totus a is tres tengant una nascéntzia a cumoni e is Sardus no s'iscarésciant is pregadorias, nì s'amori e, prus pagu ancora, sa libbertadi?
Anna Cristina Serra